‘De EUC terugblik van…’ is een rubriek die ons meeneemt naar de bijzondere roeiervaring van een ploeg die in actie kwam op de laatste editie van het EUC. Wat ging er goed, wat ging er HEEL goed en wat ging er vooral niet zo heel goed? Wat heeft het EUC de ploeg gebracht, hoe hebben zij zich voorbereid en smaakt zo’n EUC naar meer? De lichte damesch Arlette de Vegt en Floor Steenvoorden van W.S.R. Argo kijken terug op hun bronzen avontuur in Servië.
Neem ons mee naar de race…
De race was strijden vanaf de eerste haal, onze finale was aan het einde van de dag dus het weer was aanzienlijk slechter geworden. De WAB was hier niet mee te vergelijken en op de Rijn zou dit een vaarverbod zijn voor alle boten. Tijdens het oproeien hadden we dit al snel door dus we hebben onze dollen omhoog gezet en geprobeerd niet te veel water in de boot te krijgen. Een paar startjes geoefend en toen moesten we al oplijnen. De zenuwen waren wel aanwezig, dit was de laatste race van een geweldig seizoen. We hadden als doel om top 3 te varen of een goede race te varen met acceptatie dat de andere beter waren, want je weet tenslotte nooit wie je concurrenten zijn op de EUC. We waren via de herkansing in de finale gekomen dus de meeste tegenstanders hadden een wedstrijd minder gevaren. Vooral met sterke tegenwind zouden we mogelijk wat energie te kort komen.
Onze start ging goed, we lagen de eerste 250 voor, dat was heel apart want de start was nooit een van onze sterkste punten. Dit hadden we vast te danken aan het feit dat we op de trainingsdag, toen het ook hard waaide, startjes moesten oefenen van onze coaches in het ergste water terwijl andere ploegen in het betere water bleven. Met harde tegenwind en golven is het lastig om snelheid te maken dus snelheid behouden was het doel. Mishalen beperken en zorgen om snelheid vast te houden. Al bij de 1000m waren de top 3 boten duidelijk, wij lagen 3e en wilden dat behouden. Met 2 bootlengtes voor op de nummer 4 van het veld was onze positie goed, maar één mishaal en dan was een podiumplek uit zicht. In de boot werden onze gebruikelijke calls vervangen door ‘normaal doen’ ‘hoog zitten’ en ‘ uitpikken’. Eindsprinten durfden we niet, we lagen nog goed dus kwamen in tempo 30 als derde over de finish. In een tijd van 9:43,75, we hebben lang van onze laatste race mogen genieten.
Welke (evt. bijzondere) voorbereidingen hebben jullie getroffen om tot dit resultaat te komen?
We hebben geen bijzondere voorbereiding gedaan voor de EUC, maar achteraf hebben we onze medaille misschien te danken aan roeien op de Rijn. We wisten precies wat onze focuspunten waren voor slecht water in combinatie met tegenwind en konden een goede haal opzoeken.
Wat vonden jullie van de ervaring om naar het EUC te gaan?
Het was een leuke nieuwe ervaring, veel aspecten zijn anders dan een Nederlandse roeiwedstrijd dus daar moet je op instellen en er mee om kunnen gaan. Er was bijvoorbeeld geen zoutloos eten, dus dan moet je net wat creatiever zijn dan thuis.
Smaakt zo’n EUC blik naar meer? Wat wordt jullie volgende doel?
Deze medaille was een goed afsluiting van het seizoen, we hebben alles eruit gehaald wat erin zat. Volgende doel voor Arlette is Elite worden en ontdekken of de skiff net zo leuk is als de dubbel twee. Voor Floor is het doel een baan zoeken nu dat ze afgestudeerd is, en misschien nog een keer de NKIR winnen.
Over de auteur