Categorie Archief Wedstrijdroeien

Vacature Marketingcommissie FISU

Nederland heeft de eer om in 2024 de FISU World University Rowing Championships (WURC, ook wel FISU WK genoemd) te organiseren. In de zomer van 2024 zal daarmee de Willem-Alexander baan het strijdtoneel worden voor de beste studentenroeiers van over de hele wereld. FISU verwacht daarnaast dat het WURC van 2024 het grootste FISU WK wordt voor de roeisport dat ooit is georganiseerd.

De organisatie is voor dit evenement op zoek naar leden voor de marketingcommissie. Als lid van de deze commissie maak je samen met de Marketing Manager de strategie. Daarnaast beheer je samen met de commissie de socials, website en maak je content voor deze kanalen. Er is nu nog een leeg canvas, dus je krijgt alle ruimte om jouw ideeën ten uitvoer te brengen en jezelf te ontwikkelen. Word jij enthousiast van wedstrijden organiseren en heb jij ervaring met marketing? Stuur dan, uiterlijk 23 april een mailtje naar vacatures@wucrowing2024.com met daarin een korte motivatiebrief en een cv/portfolio. 

Lees verder voor meer informatie.

 

Wat zijn de FISU World University Rowing Championships?
Elke twee jaar wordt de FISU World University Rowing Championships georganiseerd in een ander land ergens ter wereld. Hier komen de beste studentenroeiers ter wereld samen om te strijden om het eremetaal. Het niveau ligt hoog en is vergelijkbaar met de Wereldkampioenschappen onder 23 jaar. De FISU World University Rowing Championships werden voor het laatst in Nederland georganiseerd in 1994. In 2022 zullen de FISU University Rowing Championships plaatsvinden in Canada.

Waar zijn wij naar op zoek? 
Om de marketingstrategie goed ten uitvoer te brengen zal er een commissie worden opgezet. Deze zal voor worden voorgezeten door de Marketing Manager, maar in de praktijk zullen alle leden van de commissie een hoge mate van verantwoordelijkheid en inspraak hebben. Aangezien dit evenement nog ver weg is, zoeken wij mensen die zich tot de zomer van 2022 aan dit project willen committeren. Daarna krijg je de keuze om door te gaan of je taken over te dragen. 

Voor de functie van marketingcommissielid zijn wij op zoek naar de volgende eigenschappen:

  • Grote verbondenheid met de roeisport en studentenroeien in het bijzonder;
  • Ervaring op het gebied van marketing, op verenigingsniveau dan wel bij een bestaande wedstrijd, of in het algemeen;
  • Duidelijke passie en ambitie om bij te dragen aan een hoogwaardig evenement en dit wereldwijd in de markt te zetten;
  • Proactieve houding in het aandragen en creëren van content;
  • Sterke communicatieve vaardigheden en organisatietalent (creativiteit, flexibiliteit, planning); 
  • Ervaring met designprogramma’s en WordPress zijn een pré;

Taken en verantwoordelijkheden
Als marketingcommissielid ben je medeverantwoordelijk voor het opstellen en uitvoeren van de strategie en het ontwikkelen van de huisstijl. Je houdt je veel bezig met creëren van content die binnen de strategie passen, welke je ook mede gaat opzetten. Tot en met de zomer zal je takenpakket bestaan uit het ontwikkelen van een huisstijl, het opzetten van social media en de website waarmee je de basis gaat leggen voor de verdere strategie. Daarbij behoort ook het maken van de eerste content, waarin je alle ruimte krijgt om jouw ideeën te ontwikkelen.

Time commitment 
De tijdsinvestering zal in de beginfase wat meer tijd in beslag nemen, maar naarmate de strategie is geschrevenen en de kanalen van de grond zijn zal dat iets afnemen.

Het plan is om in mei een kick-off vergadering te houden en de eerste stappen te zetten in het maken van onze huisstijl. Er zal in het begin eens in de twee weken worden vergaderd en naar schatting zal je ongeveer 3 uur per week kwijt zijn aan deze functie.

Voor aanmelding of vragen, neem contact op met Quincy Janssen op het volgende emailadres: vacatures@wucrowing2024.com

Deadline voor aanmelden is 23 april.

 

FISU WK op zoek naar Marketing Manager

Nederland heeft de eer om in 2024 de FISU World University Rowing Championships (WURC, ook wel FISU WK genoemd) te organiseren. In de zomer van 2024 zal daarmee de Willem Alexander-baan het strijdtoneel worden voor de beste studentenroeiers van over de hele wereld. FISU verwacht daarnaast dat het WURC van 2024 het grootste FISU WK wordt voor de roeisport dat ooit is georganiseerd. De organisatie is voor dit evenement op zoek naar een 6e bestuurslid voor de positie van Marketing Manager. Heb jij ervaring met marketing, liefde voor de roeisport en zie je het zitten om zitting te nemen in het bestuur van het grootste FISU WUC Rowing ooit? Mail dan uiterlijk 28 februari je gegevens en een motivatie naar vacatures@wucrowing2024.com

Lees verder voor meer informatie. 

Wat zijn de FISU World University Rowing Championships?
Elke twee jaar wordt de FISU World University Rowing Championships georganiseerd in een ander land ergens ter wereld. Hier komen de beste studentenroeiers ter wereld samen om te strijden om het eremetaal. Het niveau ligt hoog en is vergelijkbaar met de Wereldkampioenschappen onder 23 jaar. De FISU World University Rowing Championships werden voor het laatst in Nederland georganiseerd in 1994. In 2022 zullen de FISU University Rowing Championships plaatsvinden in Canada.

Waar zijn we naar op zoek?
We zijn op zoek naar een Marketing Manager voor in het bestuur. Het bestuur bestaat op dit moment uit vijf bestuursleden (President, Secretaris, Penningmeester, Sponsor Manager en Logistiek Manager). De Marketing Manager zal het bestuur compleet maken. Het bestuur draagt zorgt voor de hoofd-organisatie van het FISU University Rowing Championships 2024.

Aangezien het evenement nog ver weg is, vragen we van alle bestuursleden een commitment tot zomer 2022. Daarna kunnen alle bestuursleden er zelf voor kiezen of ze hun bestuursfunctie willen aanhouden en willen overdragen aan iemand anders.

Voor de functie van Marketing Manager zijn wij op zoek naar de volgende eigenschappen:
 –
Grote verbondenheid met de roeisport in het algemeen en studentenroeien in het bijzonder;
 – Aantoonbare ervaring op het gebied van marketing (dit kan ook op vrijwillige basis binnen bijvoorbeeld je roeivereniging) of duidelijke passie voor marketing;
 – Organisatietalent (creativiteit, flexibiliteit, strategisch denkniveau);
 – Talent voor aansturen en begeleiden van een uitvoerende commissie;
 – Ervaring met de organisatie van een (internationaal) sportevenement en ervaring met InDesign, PhotoShop en WordPress zijn een pré;

Taken en verantwoordelijkheden 
Als Marketing Manager ben je verantwoordelijk voor het op de kaart zetten van ons evenement. Jij zult een team om je heen vormen waarmee je de FISU University Rowing Championships 2022 bekend zult maken in binnen- en buitenland. Daarnaast zul je nauw samenwerken met de Sponsor Manager om lucratieve campagnes en side-events rondom de FISU University Rowing Championships op te zetten.

Een greep uit het takenpakket:
 –
Opzetten van de social media campagne
 – Opzetten en promoten van de website
 – Contacten leggen met broadcasters
 – Opzetten van campagnes en side-events om het hoofd-event te versterken en de bereikbaarheid te vergroten

Time commitment
De tijdsinvestering zal rustig beginnen en steeds intensiever worden naarmate het evenement dichterbij komt. De marketing moet echter wel op tijd op gang gebracht worden dus je kunt in jouw functie al direct zowel conceptueel als concreet aan de slag. Naar schatting zul je in het eerste jaar ongeveer 3 uur per week kwijt zijn aan deze functie, inclusief vergaderingen. We streven ernaar om begin april onze marketing manager aan het team toe te voegen maar een ander startmoment kan ook besproken worden.
Voor aanmelding of vragen, neem contact op met Joris Bergman op het volgende emailadres: vacatures@wucrowing2024.com

Deadline voor aanmelden is 28 februari.

Sponsorcommissie FISU WK op zoek naar drie leden

Nederland heeft de eer om in 2024 de FISU World University Rowing Championships (WURC, ook wel FISU WK genoemd) te organiseren. In de zomer van 2024 zal daarmee de Willem Alexander-baan het strijdtoneel worden voor de beste studentenroeiers van over de hele wereld. FISU verwacht daarnaast dat het WURC van 2024 het grootste FISU WK wordt voor de roeisport dat ooit is georganiseerd.

De organisatie is voor dit evenement op zoek naar drie leden voor de sponsorcommissie. Als lid van de Sponsorcommissie maak je samen met de Sponsor Manager een strategie en voer je die uit. Samen met de commissie bereid je proposals voor, benader je sponsoren en beheer je relaties. Word jij enthousiast van wedstrijden organiseren en heb jij ervaring met sponsoring? Stuur dan, uiterlijk 28 februari een mailtje naar vacatures@wucrowing2024.com met daarin een korte motivatiebrief en een overzicht van je ervaring binnen de roeisport. 

Lees verder voor meer informatie.

Wat zijn de FISU World University Rowing Championships?
Elke twee jaar wordt de FISU World University Rowing Championships georganiseerd in een ander land ergens ter wereld. Hier komen de beste studentenroeiers ter wereld samen om te strijden om het eremetaal. Het niveau ligt hoog en is vergelijkbaar met de Wereldkampioenschappen onder 23 jaar. De FISU World University Rowing Championships werden voor het laatst in Nederland georganiseerd in 1994. In 2022 zullen de FISU University Rowing Championships plaatsvinden in Canada.

Waar zijn wij naar op zoek? 
Het bestuur van het FISU WK 2024 bestaat uit zes leden, waarvan één functie de Sponsor Manager is. Dit bestuurslid is verantwoordelijk voor alle zaken omtrent sponsoring, van het bepalen van de strategie tot aan het beheren van bestaande relaties. Om dit takenpakket uit te kunnen voeren, zal er een Sponsorcommissie in worden gericht. Deze zal voor worden gezeten door de Sponsor Manager, maar in de praktijk zullen alle leden van de commissie een hoge mate van verantwoordelijkheid en inspraak hebben. Aangezien dit evenement nog ver weg is, zoeken wij mensen die zich tot de zomer van 2022 aan dit project willen committeren. Daarna krijg je de keuze om door te gaan of je taken over te dragen. 

Voor de functie van sponsorcommissielid zijn wij op zoek naar de volgende eigenschappen:
 – Grote verbondenheid met de roeisport in het algemeen en studentenroeien in het bijzonder; 
 – Aantoonbare ervaring op het gebied van sponsoring, op verenigingsniveau dan wel bij een bestaande wedstrijd, het zijne binnen of buiten de roeisport; 
 – Duidelijke passie en ambitie om bij te dragen aan een hoogwaardig evenement; 
 – Proactieve houding richting het benaderen van sponsoren en het pakken van kansen;
 – Sterke communicatieve vaardigheden en organisatietalent (creativiteit, flexibiliteit, planning); 
 – InDesign ervaring, ervaring met video-edits en ervaring met websites bouwen is een pré; 

Taken en verantwoordelijkheden
Als sponsorcommissielid ben je medeverantwoordelijk voor het opstellen en uitvoeren van de strategie. Je houdt je veel bezig met operationele zaken, maar ook met een stukje beleid. In de fase t/m de herfst van 2021 zal dit bestaan uit het uitwerken van de sponsorstrategie, het in kaart brengen van de sponsoren, het uitwerken van de proposals en het maken van alle ondersteunende infrastructuur (website, flyers, etc.) Vanaf het najaar van 2021 zullen bedrijven actief benaderd worden en zal ook relatiemanagement een rol gaan spelen. 

Time commitment 
De tijdsinvestering zal gedurende het hele proces ongeveer gelijk blijven. Het plan is om in maart een kick-off vergadering te houden. Er zal één of twee keer per maand worden vergaderd en naar schatting zul je ongeveer 3 uur per week kwijt zijn aan deze functie. Voor aanmelding of vragen, neem contact op met Joris Bergman op het volgende emailadres: vacatures@wucrowing2024.com

Deadline voor aanmelden is 28 februari. 

 

NSRF wint bid Studenten WK Roeien 2024

Sinds een aantal jaar heeft de Nederlandse Studenten Roeifederatie de ambitie om niet alleen studenten te verbinden op nationaal niveau, maar ook op internationaal niveau.

In lijn met haar ambitie heeft de NSRF afgelopen zomer een bid ingediend bij het International University Sports Federation voor de organisatie van het FISU WK in 2024. Met de focus op een strakke organisatie en het stimuleren van kennisdeling tussen internationale studenten heeft de NSRF de FISU overtuigd: In 2024 gaat het FISU WK Roeien plaatsvinden op de Willem-Alexander Baan!

Initiatiefnemer Wouter van Groeningen, Commissaris Slotwedstrijd NSRF, spreekt met trots: “Met nog vier voorbereidingsjaren te gaan, staat de NSRF aan de vooravond van een prachtig traject. We kijken ernaar uit om alle studentenroeiers in Nederland hierbij te betrekken en de unieke Nederlandse studenten roeicultuur naar de hele wereld uit te dragen.”

Zodra er meer nieuws is zullen wij jullie op de hoogte brengen via de NSRF-website en haar sociale mediakanalen.

NSRF mikt op betere doorgroei studentenroeiers

De Nederlandse Studenten Roeifederatie (NSRF) heeft een ambitieus plan om wedstrijdroeiers verder te ontwikkelen. Niet alleen zal het in samenwerking met de roeibond deze zomer twee achten voor de studenten WK (FISU WK) selecteren, ook komt er een acht voor tweede- en derdejaars vrouwen. Die start in het najaar een aantal wedstrijden, waaronder de Baselhead.

“We hebben afgelopen jaar goed onder de loep genomen waar we staan met de NSRF en waar we naar toe willen. Daar kwam uit dat we ons de laatste jaren erg gericht hebben op het competitieroeien en op het hervormen daarvan, maar niet op het wedstrijdroeien. Daar willen we nu een slag in maken. Een en ander hebben we ook verwerkt in ons Meerjarenplan”, vertelt Vincent Wassenaar, die in het bestuur de functie van commissaris wedstrijdroeien bekleedt.

Brug
Gesprekken met het bondsbestuur en bondscoach talentontwikkeling voor de vrouwen, Jeroen Spaans, leverden uiteindelijk een ambitieus plan op. “We hebben in kaart gebracht waar nog hiaten in zaten en kwamen onder andere uit op de groep tweedejaars roeiers die vooraan varen in het …lees het volledige artikel op NLRoei.nl

Nabeschouwing EUC 2019

Vincent Wassenaar

Na vijf dagen in Jönköping ken je de stad, uit de kluiten gewassen dorp, redelijk. Door de vierkante structuur van het stratenplan kon je eindeloos variëren in routes om van het hotel naar de eetzaal te lopen voor de lunch en het avondeten. Hoewel de tijden voor het avondeten nogal vroeg waren, was het eten goed geregeld. Smakelijk, gevarieerd en altijd vis/vlees/vega. Alle speciale eetwensen werden gehonoreerd, mits op aanvraag. Zo bleek dat de Zweden prima in staat zijn om een toernooi te faciliteren.

Ook het hotel, bestierd door een lokale familie, kon onze gehele delegatie herbergen. Dit had een positieve invloed op de sfeer en onderlinge contacten. Met een zeer uitgebreid ontbijt en uitstekende bedden waren er geen excuses om niet hard te roeien.

Op de aankomstdag en was de botenwagen helaas vertraagd en kon er op dinsdag pas later gelukkig nog wel worden getraind. Woensdag kon wel volop worden getraind en konden de ploegen wennen aan de speciale omstandigheden. Niet alleen is de baan ‘slechts’ 1810 meter, ook bevat het twee zogenoemde dead-lanes opdat mensen niet tegen de pijlers van de brug roeien. Tijdens het gehele toernooi was er een straffe wind mee.  De laatste 500 meter van de race was daardoor soms meer overleven dan sterven. Terwijl de roeiers extra rust pakten gaat de mythe rond dat er, zoals traditie het voorschrijft, een heuse coachborrel heeft plaatsgevonden waarbij een lokale sportbar deels is omgebouwd.

Desondanks deze complicerende factoren hebben veel ploegen weten door te stoten tot de volgende ronde. Het merendeel van alle ploegen heeft zelfs weten door te stoten tot de A-finales. Hier zijn enorm spannende races gevaren waarbij soms het kwartje onze kant op viel en soms, helaas, naar de concurrenten, overwegen uit Duitsland en Groot-Brittannië. Er moest meer dan eens een foto aan te pas komen om de podiumplekken te verdelen. Eenmaal lagen de nummers 2 t/m 5 binnen een seconde.

Na podiumplekken, met een eindeloze herhaling van het EUSA lied, afgewisseld met ‘Catch the feeling’, het officiële nummer van EUC 2019, was het tijd voor een feestelijke afsluiting. Dit diner was de prelude voor het feest wat in de avond in Akademia werd gehouden, dé studentenclub van Jönköping, waar alcohol slechts een half rib uit je lijf kost. Het werd een gezellige avond.

Zondagochtend vertrokken de bussen voor ons hotel om ons naar Gothenburg Landvetter te brengen. Terwijl alle ervaringen rustig bezonken zagen we voor het eerst een volledige gladde spiegel genaamd Lake Munksjön, de provisorische roeibaan.

Goud

  • LW4x Utrecht (Orca)
  • LW2x Utrecht (Orca)
  • LM4- Rotterdam (Skadi)

Zilver

  • LM4x Delft (Laga)
  • M4- Delft (Laga)

Brons

  • LW4x Amsterdam (Okeanos)
  • LM1x Amsterdam (Willem III)

De foto’s zijn gemaakt door Lars Plato

De EUC terugblik van.. Arlette en Floor van W.S.R. Argo

‘De EUC terugblik van…’ is een rubriek die ons meeneemt naar de bijzondere roeiervaring van een ploeg die in actie kwam op de laatste editie van het EUC. Wat ging er goed, wat ging er HEEL goed en wat ging er vooral niet zo heel goed? Wat heeft het EUC de ploeg gebracht, hoe hebben zij zich voorbereid en smaakt zo’n EUC naar meer? De lichte damesch Arlette de Vegt en Floor Steenvoorden van W.S.R. Argo kijken terug op hun bronzen avontuur in Servië.

Neem ons mee naar de race…
De race was strijden vanaf de eerste haal, onze finale was aan het einde van de dag dus het weer was aanzienlijk slechter geworden. De WAB was hier niet mee te vergelijken en op de Rijn zou dit een vaarverbod zijn voor alle boten. Tijdens het oproeien hadden we dit al snel door dus we hebben onze dollen omhoog gezet en geprobeerd niet te veel water in de boot te krijgen. Een paar startjes geoefend en toen moesten we al oplijnen. De zenuwen waren wel aanwezig, dit was de laatste race van een geweldig seizoen. We hadden als doel om top 3 te varen of een goede race te varen met acceptatie dat de andere beter waren, want je weet tenslotte nooit wie je concurrenten zijn op de EUC. We waren via de herkansing in de finale gekomen dus de meeste tegenstanders hadden een wedstrijd minder gevaren. Vooral met sterke tegenwind zouden we mogelijk wat energie te kort komen.

Onze start ging goed, we lagen de eerste 250 voor, dat was heel apart want de start was nooit een van onze sterkste punten. Dit hadden we vast te danken aan het feit dat we op de trainingsdag, toen het ook hard waaide, startjes moesten oefenen van onze coaches in het ergste water terwijl andere ploegen in het betere water bleven. Met harde tegenwind en golven is het lastig om snelheid te maken dus snelheid behouden was het doel. Mishalen beperken en zorgen om snelheid vast te houden. Al bij de 1000m waren de top 3 boten duidelijk, wij lagen 3e en wilden dat behouden. Met 2 bootlengtes voor op de nummer 4 van het veld was onze positie goed, maar één mishaal en dan was een podiumplek uit zicht. In de boot werden onze gebruikelijke calls vervangen door ‘normaal doen’ ‘hoog zitten’ en ‘ uitpikken’. Eindsprinten durfden we niet, we lagen nog goed dus kwamen in tempo 30 als derde over de finish. In een tijd van 9:43,75, we hebben lang van onze laatste race mogen genieten.

Welke (evt. bijzondere) voorbereidingen hebben jullie getroffen om tot dit resultaat te komen?
We hebben geen bijzondere voorbereiding gedaan voor de EUC, maar achteraf hebben we onze medaille misschien te danken aan roeien op de Rijn. We wisten precies wat onze focuspunten waren voor slecht water in combinatie met tegenwind en konden een goede haal opzoeken.

Wat vonden jullie van de ervaring om naar het EUC te gaan?
Het was een leuke nieuwe ervaring, veel aspecten zijn anders dan een Nederlandse roeiwedstrijd dus daar moet je op instellen en er mee om kunnen gaan. Er was bijvoorbeeld geen zoutloos eten, dus dan moet je net wat creatiever zijn dan thuis.

Smaakt zo’n EUC blik naar meer? Wat wordt jullie volgende doel?
Deze medaille was een goed afsluiting van het seizoen, we hebben alles eruit gehaald wat erin zat. Volgende doel voor Arlette is Elite worden en ontdekken of de skiff net zo leuk is als de dubbel twee. Voor Floor is het doel een baan zoeken nu dat ze afgestudeerd is, en misschien nog een keer de NKIR winnen.

De EUC terugblik van.. Helen en Minke van D.R.V. Euros

‘De EUC terugblik van…’ is een rubriek die ons meeneemt naar de bijzondere roeiervaring van een ploeg die in actie kwam op de laatste editie van het EUC. Wat ging er goed, wat ging er HEEL goed en wat ging er vooral niet zo heel goed? Wat heeft het EUC de ploeg gebracht, hoe hebben zij zich voorbereid en smaakt zo’n EUC naar meer? We stellen wat vragen aan Helen Harmsen en Minke Holleboom van D.R.V. Euros. 
Allereerst, van harte gefeliciteerd met het behalen van jullie blik/medaille! Neem ons mee naar de race, hoe ging deze? Ging het oproeien direct al goed of was het juist een slechte generale, was iedereen onwijs zenuwachtig of viel het mee, hoe ging de start, hebben jullie een enorme eindsprint in moeten zetten?
Het was onzettend zwaar weer, harde wind tegen met (vooral op de eerste kilometer) ontzettend hoge golven. Tijdens het toernooi hebben we steeds beter leren omgaan met de golven. De trainingsdag, en een extra stukje varen op de herkansingsdag zorgden ervoor dat we wisten hoe we om moesten gaan met het weer en hoe we onze riemen zouden gaan stellen voor de finale. Het oproeien voor de wedstrijd was raar door de compleet onduidelijke vaarregels maar technisch zat het goed. De hoge golven zorgden er desondanks voor dat onze start voornamelijk bestond uit mishalen, maar zo ook bij onze concurrenten. Toen de boot eenmaal op snelheid was kwamen we in een ritme wat we vast konden houden. Al snel lagen we derde in het veld. We hadden vertrouwen dat we de boot die tweede lag ook nog zouden kunnen inhalen. Door ons roeien goed aan te passen op het weer konden wij rond de 1000 meter, waar de wind iets afnam, naar de tweede plaats in het veld schuiven. Dit wisten we vast te houden tot de finish waar we alleen de sterke Letten voor ons moesten laten. We zijn heel blij met onze zilveren medaille! We wisten dat de Letten erg sterk waren en dat dit het maximale was wat we er uit konden halen, en dat dat dan lukt door je beste race te varen onder de omstandigheden is geweldig.
Welke (evt. bijzondere) voorbereidingen hebben jullie getroffen om tot dit resultaat te komen?
Na de NSRF hebben we nog anderhalve week keihard doorgetraind, om de laatste technische puntjes er in te laten slijten. Daarnaast zijn we allebei vlak voor vertrek nog even langs onze fysio geweest, die ons vertelde dat we zonder eremetaal niet terug mochten komen. Ook hebben we een goede instagram analyse gedaan van onze tegenstanders voor zover we achter hun namen konden komen. Daarnaast hebben we op de nodige steun mogen ontvangen van het Universiteits Fonds en de Sportkoepel van de UT.
 
Wat vonden jullie van de ervaring om naar het EUC te gaan?
Gaaf om eens tegen andere tegenstanders te roeien. Het is heel anders dan in Nederland, waar je alle tegenstanders van het developmentklassement goed kent en weet waar je staat. Op de EUC was het afwachten tot tijdens de wedstrijd hoe goed de tegenstanders zouden zijn, dat maakt het erg spannend. Maar of het nu een piekfijne Willem Alexanderbaan is of een meer met petflessen als bollenlijn, je moet nog steeds zo snel mogelijk van A naar B met zieke golven.
Smaakt zo’n EUC blik naar meer? Wat wordt jullie volgende doel?
Ja, zeker. Zo’n internationale wedstrijd is ontzettend leuk! Minke zal volgend jaar een nieuwe uitdaging aangaan in de skiff. Helen heeft haar wedstrijdloopbaan op deze manier mooi afgerond en bekroond met de zilveren medaille, en zal volgend jaar haar coachcarrière beginnen.
Weke hoogtepunten en dieptepunten hebben jullie beleeft op het EUC?
Dieptepunt: vergeten om op te laden, en zo zelf vervoer moeten regelen voor onze riggers, riemen, bankjes en tools. Het heeft wel een mooie verzameling dagboekstukjes en foto’s via whatsapp over de avonturen van onze riggers opgeleverd!
Hoogtepunten: Tweede worden! De coach-villa van onze coaches, met heel chill zwembad om tijdens trainingsdagen in te chillen! En de eerste dag (woensdag), waarop we aankwamen, hebben we al kort geroeid. Toen was de baan echt op zijn mooist, het water was perfect glad en volgens onze speedcoach gingen we heeeeel snel!

De EUC terugblik van.. de Acht van D.S.R. Proteus-Eretes

‘De EUC terugblik van…’ is een rubriek die ons meeneemt naar de bijzondere roeiervaring van een ploeg die in actie kwam op de laatste editie van het EUC. Wat ging er goed, wat ging er HEEL goed en wat ging er vooral niet zo heel goed? Wat heeft het EUC de ploeg gebracht, hoe hebben zij zich voorbereid en smaakt zo’n EUC naar meer? In dit stuk het verhaal van de 8+ van D.S.R. Proteus-Eretes bestaande uit Stefan van der Toorn, Bart Overes, Niek van der Grift, Roland Gunther, Vincent Klaassens, Friso Dam, Jiri de Vos, Robert van Houten en stuur Fleur Wellen.

Na maanden lange voorbereidingen, vele wissels, nog meer blessures en bovenal heel veel trainingen, begon onze reis naar het European University Championship om half 6 in de ochtend op woensdag18 juni op Proteus. Hier hadden wij verzameld met zijn allen om daarna door te gaan naar het vliegveld van Rotterdam. Vanaf daar vlogen wij naar Budapest. Sommige mensen met wat meer beenruimte dan anderen. Eenmaal aangekomen in Budapest hebben wij de taxi gepakt naar het treinstation om daar vier uur later de trein naar Subotica te pakken. Na deze vier uur kwamen wij erachter dat de trein ook nog twee uur vertraging had dus konden wij nog wat langer genieten van het net ingevoerde Europese internet in Budapest. Na een treinreis van vijf uur en twee paspoortcontroles later, kwamen wij om zes uur ‘s avonds aan op het station van Subotica. We zijn direct door gegaan naar het avond eten dat op typische Servische wijze geserveerd werd, met heel veel zout. Wij waren blij dat het kraanwater drinkbaar bleek te zijn en dat we niet hoefden in te wegen voor het toernooi.

Op donderdagochtend hebben wij ons eerste baantje geroeid op Lake Palic. Wat het leuke is aan een meer, is dat golven nog meer kunnen opbouwen. Hier waren wij als zware jongens met een lage boot nog niet helemaal tegen opgewassen dus na een baantje lag de hele boot vol met water en was iedereen blij met de luchtkasten in de boot. Dit kon ons er niet van weerhouden om ’s middags nog een baantje te gaan roeien. Met betere omstandigheden ging de training ook veel beter.

Vrijdag was de dag van de voorwedstrijd, maar omdat we vonden dat we nog niet genoeg getraind hadden hebben we op vrijdagochtend vroeg nog een korte training gedraaid om helemaal gewend te raken aan de baan en elkaar. Het was namelijk de derde training in Servië en de derde training in de opstelling van de wedstrijd. Na de training zijn we terug gegaan naar de kostschool waar we tijdens het gehele EUC verbleven om ons mentaal voor te bereiden op de voorwedstrijd van later die dag. Toen het eenmaal later die dag was, zijn we weer met z’n allen de bus ingestapt voor de race. Wij lagen in de voorwedstrijd tegen middengroep licht van Laga, London University, twee achten uit Polen en een acht uit Kroatië. We hadden van onze coaches gehoord dat de boot van London hard uit de start zou komen dus dat wij nog maar harder moesten starten. En dat deden we, we pakten direct uit de start een voorsprong die we de hele race niet meer weg hebben gegeven. Met deze eerste plek in de voorwedstrijd waren we direct door naar de A-finale en hoefden we geen herkansing te varen op zaterdag. Daarnaast hadden we ook de snelste tijd van de dag. Dit resultaat hebben we gevierd door met zijn allen een ijsje te gaan eten want we waren nog steeds alcoholvrij dus bier zat er nog niet in.

Zaterdag hadden wij een vrije dag, en wat ga je dan doen, trainen natuurlijk. Nadat we allemaal lekker hadden kunnen uitslapen zijn we in het middaguur afgereisd naar het meer om daar nog een baantje te varen. Dit korte baantje werd nog wat verder ingekort door onweer. Desalniettemin was het een goed trainingsbaantje. De rest van de dag heeft iedereen lekker gechilld. Op zondag was het de matchday. Om alvast weer wat bloed door onze benen te laten te stromen, zijn we om 9:00 uur ‘s ochtends alvast twee maal de baan over gegaan. We merkten toen al dat het weer wat harder was gaan waaien dan de dagen ervoor. Om een klein beetje de wind te kunnen trotseren en om water uit onze boot te houden, is er ter plekke nog een stormbord gemaakt voor op de boot. Vooral Vincent was hier heel blij mee want zelfs hij kon met zijn brede schouders niet voorkomen dat de boot vol liep met water.

Om 15:50 zouden we van start gaan in de A-finale. Hier lagen wij naast Oxford-Brookes, die net als wij direct geplaatst waren vanuit hun voorwedstrijd, daarnaast lagen wij weer naast de lichte acht van Laga, University of London, de Poolse acht uit Kozminski en een Duitse acht uit Aken. Door de harde wind was de wedstrijd al wat uitgelopen maar in de finale voor ons, was er ook nog een boot omgelsagen. Hierdoor konden wij pas 45 minuten later starten. Dit gaf ons wel mooi de tijd om de boot leeg te hozen met de bekertjes en sponzen die we hadden meegenomen. Toen de boot helemaal water vrij en we mochten gaan starten was het al iets minder hard gaan waaien maar er stond nog steeds een forse wind. Hierdoor werden we wel weggestart met een versnelde startprocedure. De start was zo snel dat eigenlijk niemand het door had, gelukkig hadden we een scherpe boeg en stuur en daardoor konden we nog redelijk wegkomen. De eerste 250 meter was echt oorlog op het water want hier waren de golven het hoogst en we raakte de ene na de andere golf waardoor de boot weer helemaal vol liep met water. Desondanks kwamen we nog voor Oxford-Brookes de start uit. Deze voorsprong hebben we helaas niet vast kunnen houden maar uiteindelijk zijn we tweede geworden wat dus een zilveren medaille opleverde. Deze prestatie hebben wij samen met de twee zonder die ook een zilver  medaille hebben gewonnen gevierd door met zijn allen uit eten te gaan en daar ook weer alcohol te nuttigen.

We vonden het heel leuk en leerzaam om met zulke goeie roeiers in de boot te zitten om naast andere goeie boten te liggen. De wedstrijd was toch weer heel anders dan alle Nederlandse wedstrijden die we tot nu toe heb meegemaakt. Vooral de tegenstand was een groot verschil, vooral de manier waarop ze zich gedroegen. De Engelsen waren heel luidruchtig, zowel op het water als daarnaast en hierdoor was het soms lastiger om gefocust te blijven. Handig dat we dit nu weten voor de volgende wedstrijd: we zullen minder verrast worden door hun geschreeuw.

We vonden het een super leuk toernooi met een mooi resultaat waar we goed op door kunnen bouwen volgend jaar!

De EUC terugblik van.. Steven en Wim van D.S.R. Proteus-Eretes

‘De EUC terugblik van…’ is een rubriek die ons meeneemt naar de bijzondere roeiervaring van een ploeg die in actie kwam op de laatste editie van het EUC. Wat ging er goed, wat ging er HEEL goed en wat ging er vooral niet zo heel goed? Wat heeft het EUC de ploeg gebracht, hoe hebben zij zich voorbereid en smaakt zo’n EUC naar meer? Bij deze het verhaal van Steven Coevert en Wim Hak van D.S.R. Proteus-Eretes.

Allereerst, van harte gefeliciteerd met het behalen van jullie blik/medaille! Neem ons mee naar de race, hoe ging deze? Ging het oproeien direct al goed of was het juist een slechte generale, was iedereen onwijs zenuwachtig of viel het mee, hoe ging de start, hebben jullie een enorme eindsprint in moeten zetten?
Tijdens de eerste training op het meer viel op dat het daar flink kon waaien en dat daardoor zeker rekening gehouden moest gaan worden met golven. We hebben die training aan het eind even wat startjes geoefend met de weersomstandigheden die er heersten. Na een paar halen kregen we een golf die de boot direct stil en vol water legde. De toon was gezet: het zou strijden worden.

Op de dag van de voorrondes bleek het echter best mee te vallen. Na 500 meter lagen we al flink voor op het veld. Aangezien op zo’n kampioenschap mensen wel flink goed kunnen eindsprinten en wij dit nog niet helemaal goed beheersten, was het zaak om deze voorsprong zo veel mogelijk op te bouwen. Aan het eind van de race bleek dat dat inderdaad nodig was, aangezien de finish nog best close was. Na twee keer vlak achter elkaar de finishtoeter gehoord te hebben was wel zeker dat we door waren (eerste twee gingen direct door naar de finale), maar altijd leuk om even te horen of je nou eerste of tweede bent geworden. Toen bleek dat we de eerste tijd hadden in niet alleen onze voorronde, maar ook in de andere voorwedstrijd zou dit de winnende tijd geweest zijn. Dat bood zeker wat perspectief.

Op de dag van de finale bleek dat de wind weer was aangezet. Gelukkig bleek dat de training van de donderdag ervoor zijn vruchten had afgeworpen. De start ging lekker: we lagen na deze start al aanzienlijk voor op het veld. Blijkbaar konden we beter omgaan met deze erbarmelijke omstandigheden dan anderen. De eerste kilometer in dit strijdende weer bleef dit hetzelfde en als alles bleef zoals het was zouden we als eerste de streep passeren. Helaas bleek echter dat gedurende de tweede kilometer het water wat coulanter werd, wat onze voordelen ten opzichte van de andere ploegen wegnam. De ploeg van Oxford Brookes maakte hier gebruik van en met een grandioze tweede kilometer wisten ze hun achterstand om te buigen naar een winst. De tweede plaats was nog wel van ons. Niet waar we op hadden gehoopt, maar tegen de aanval van Brookes waren we niet opgewassen.

Welke (evt. bijzondere) voorbereidingen hebben jullie getroffen om tot dit resultaat te komen?
Iedereen kent het standaard verhaal over een heel seizoen lang samen ervaringen opdoen, wat ook zeker waar is. Het is echter ook belangrijk om op de juiste momenten veel rust te pakken. Dat hebben we ook zeker gedaan, en wel met een tripje naar het plaatselijke zwembad. Maar ook zeker het bezoeken van de plaatselijke dierentuin helpt voor het nodige vermaak.

Wat vonden jullie van de ervaring om naar het EUC te gaan?
Kampioenschappen als het EUC zijn een aanrader voor iedere ploeg die internationale ervaring wil opdoen. Je leert bijvoorbeeld omgaan met tegenstanders met verschillende race-indelingen en daarmee ook hoe je bijvoorbeeld een buffer opbouwt om een eindsprint te pareren.

Weke hoogtepunten en dieptepunten hebben jullie beleefd op het EUC?
Het hoogtepunt is volgens ons wel dat we zowel in de voorronde als in de finale zo makkelijk voor kwamen te liggen. De eerste 500 meter was gewoon rammend goed, vooral in de voorronde. Daarnaast is het natuurlijk leuk als je wint van Olympische kampioenen. Het enige echte dieptepunt is wel de laatste kilometer van de finale. Het is natuurlijk nooit fijn om je tegenstanders dichterbij te zien komen en te realiseren dat was je ook probeert, ze in blijven lopen.

Smaakt zo’n EUC blik naar meer? Wat wordt jullie volgende doel?
Het was natuurlijk zeker jammer dat we geen goud hebben gewonnen, maar na een tijdje word je ook wel blij van zilver. Zeker als je die medaille meeneemt naar huis en al je familie en vrienden trots zijn op wat je hebt bereikt. Wij als roeiers zijn natuurlijk altijd dorstig naar meer, maar familie vindt bijna alles wat je doet wel mooi. Dit geeft ook de wil om de volgende keer verder te gaan dan nu. Om voor goud te gaan, om de mensen thuis nog trotser te laten zijn. Dit kan op meerdere manieren. Volgend jaar weer EUG, of toch Henley? We zien volgend jaar wel waar we heen willen werken, maar dat het episch wordt, is nu al besloten.